Woonbron gaat overstag en wijst gezin toch woning toe

De afgelopen weken hebben we kunnen lezen over het gezin van Abdelhamid Shahin, die met zijn vrouw en vier kinderen wonen in een 2 kamerwoning, waarbij zij op de grond moeten eten omdat er geen plek is voor een eettafel.

Onze fractiegenoot Sylvia Grobben trok zich het leed van dit gezin aan en bracht deze situatie in de openbaarheid. Nu kan het gezin verhuizen naar een passende woning.

Lees verder het artikel in AD Delft:  https://www.ad.nl/binnenland/gezin-verhuist-na-vinden-van-racistische-briefjes-in-tuin-we-waren-kutmoslims-en-moesten-oprotten~a3f7272e/

Bron: AD Delft
Foto: Abdelhamid Shahin

Sylvia Grobben: ,,Hardwerkende mensen als Abdelhamid moeten we niet vergeten”

Twee jaar geleden haalde Abdelhamid Shahin zijn gezin vanuit Egypte naar Nederland. Maar rustig wonen, dat doet het zestal niet in de krappe tweekamerwoning in Delft. ,,We vinden racistische briefjes in de tuin, mijn vrouw durft nauwelijks naar buiten.”

Ons raadslid Sylvia Grobben is betrokken bij het gezin en doet alles wat in haar macht ligt om mee te zoeken naar een geschikt huis.

Lees verder het artikel in AD Delft: https://www.ad.nl/binnenland/abdelhamid-vond-rommel-en-racistische-briefjes-in-zijn-tuin-moslims-rot-op~a2046c24/

Lees ook: https://hartvoordelft.nl/nieuws/hart-voor-delft-thuis-bij-7/

Bron: AD Delft
Foto: Abdelhamid Shahin

HART VOOR DELFT, ‘THUIS BIJ´….

Verleden week stond er een artikel van Hart voor Delft in het AD:
‘Internationale studenten? Laten we eerst maar eens woonruimte vinden voor de Delftse burger’.

Abdelhamid Shahin reageerde hierop en vroeg mij een kopje koffie bij hem thuis te komen drinken.
Hij woont met zijn vrouw en vier kinderen in de Mijnbouwstraat. Vanwege drukte en gebrek aan ruimte spraken wij af op een andere locatie.

Abdelhamid is in 2009 naar Nederland gekomen, in 2013 Nederlands staatsburger geworden en in 2014 in Egypte gehuwd. In 2020 gaf mevrouw Shahin te kennen zich met haar, toen nog drie kinderen, te willen voegen bij haar man in Nederland.

Abdelhamid woonde inmiddels in de Mijnbouwstraat in een woning van woningcorporatie Woonbron. Hij meldde ruim tevoren bij Woonbron, dat zijn vrouw en kinderen naar Nederland wilden komen en informeerde op welke wijze hij in aanmerking kon komen voor een grotere woning. ‘Inschrijven bij Woonnet Haaglanden’ was het antwoord. Dat heeft hij ook gedaan.

Vanaf dag één dat Abdelhamid in de Mijnbouwstraat ging wonen was de relatie met de buren niet prettig. Er was geen contact en een paar keer was er een vuilniszak voor zijn deur ‘omgevallen’. Hij heeft meerdere malen geprobeerd met de buren een werkzame relatie op te bouwen om reden dat zijn vrouw en kinderen zouden komen en hij een fijne leefomgeving voor hen wilde creëren.

De relatie met de buren ging echter helemaal niet goed en Abdelhamid probeerde meer als ooit tevoren te verhuizen naar een grotere woning. Hij schreef en schrijft nog steeds op gemiddeld alle huizen geschikt voor zijn gezin, die aangeboden worden bij Woonnet Haaglanden, Rotterdam Rijnmond en het Woonnet in Limburg, want daar heeft hij familie wonen en hij is bereid Delft te verruilen voor Limburg.

Helaas pindakaas, elke inschrijving resulteert in niks. Hij eindigt elke keer heel hoog in de lijst en het gebeurt zelden dat hij voor een bezichtiging wordt uitgenodigd. Het gezin is inmiddels uitgebreid naar 6 personen, want op 25 februari 2021 wordt de jongste zoon Yahya geboren.

De situatie in de Mijnbouwstraat verergert en Abdelhamid bekent ons dat zijn vrouw al drie maanden niet naar buiten durft. Er wordt nog steeds huisvuil voor zijn deur gestort en hij vindt haatbriefjes, dat hij terug moet naar zijn eigen land. De laatste maanden haalt en brengt hij de kinderen zelf naar school en doet de boodschappen.

   

Zijn vrouw is bang voor de buren en durft niet meer naar buiten. Nu is het tijd jullie te vertellen in welke situatie het gezin verkeert in de Mijnbouwstraat. Zij wonen in een studio, alle zes personen in het gezin wonen en slapen in één kamer!

Woonbron zegt dat de woning niet bestemd is voor zes personen en dat hij moet verkassen. Maar waar moet hij heen?  Er is geen uitzicht op een grotere woning, de politie kan niets doen, het zijn tenslotte maar briefjes….., en het huisvuil kun je oppakken en weggooien…… Een uitzichtloze situatie dus. Zijn vier kinderen maken natuurlijk lawaai. Het zijn kinderen en Abdelhamid beseft heel goed dat mensen daar last van kunnen hebben. Zijn vrouw is de hele dag bezig de kinderen te waarschuwen stil te zijn voor de buren.

Of we het gezin Shahin kunnen helpen? Ik weet het niet. Er zijn ook bijna geen huizen. Veel sociale huurwoningen die leegkomen worden omgebouwd tot studentenwoningen. Neem bijvoorbeeld de vierkamerwoningen van woningcorporatie Duwo aan de Louis Couperuslaan, de Nicolaas Beetslaan en de Isaac da Costalaan.

Al deze flatwoningen worden, als zij leegkomen, onttrokken aan de reguliere woningmarkt en omgebouwd tot studentenwoningen. In elk van deze appartementen komen drie studenten te wonen. Een soort uitsterfbeleid dus tot er alleen nog maar studenten wonen. Het gezin Shahin zou dolgraag in zo’n 4-kamerwoning willen woning, maar komt niet in aanmerking, want zij zijn geen studenten………..

Het is een trieste situatie. Wij van Hart voor Delft gaan ons beraden, eens kijken of wij wat ‘huisjes’ kunnen omschoppen. Wie iets weet, of wie denkt hulp te kunnen bieden, mag mij appen of bellen. Laten we kijken of we dit gezin kunnen helpen!

Bram Stoop

HART VOOR DELFT, ‘THUIS BIJ´….

Ons item ´THUIS BIJ´ gaat normalerwijze over mensen die wij hun verhaal laten doen over hun wijk. Ook zijn dit verhalen waar we de mens achter deze bewoners leren kennen, wat ons goed doet. Er zijn ook wel eens verhalen dat we wegens andere redenen ´thuis bij´ zijn, zoals dit voorbeeld.

Hier was geen fotomomentje met de bewoner en heb ik een foto van het probleem, in dit geval de radiator van de verwarming die koud blijft, gemaakt.

Afgelopen week werd ik gebeld door een vrouw op leeftijd, die wonende is aan het Oostblok in Delft. Ze heeft problemen met de blokverwarming. Vorig jaar waren er ook problemen met de blokverwarming. Woonbron heeft toen bij een gedeelte van de woningen aan het Oostblok elektrische kacheltjes uitgedeeld, omdat de bewoners zaten te klappertanden in hun huis, omdat de verwarming kapot was.

Deze vrouw is kort geleden geopereerd en in november wacht haar nog een zware operatie. In de ochtend en de avond kan het wel eens fris zijn en dan denk je even de kachel laag aan te zetten.

Dat geldt niet aan het Oostblok, omdat de blokverwarming niets doet. Een telefoontje van deze vrouw aan woonbron is helemaal iets waarvan ik denk, dit kan je niet menen en lijkt de naam Oostblok zijn naam eer aan te doen, maar dan in negatieve zin.

Uitleg gegeven dat ze pas geopereerd is en dat het in de avond en ochtend toch wel fris wordt in haar huis. De kachel slaat niet aan, maar zegt woonbron, als 70% van de bewoners gaat klagen dan gaat hij wellicht wel aan. Daar mag deze vrouw het dan mee doen. Het is nu dus al voor het tweede jaar dat er gedoe is met Woonbron over hun blokverwarming. Wie bepaald of iemand zijn kachel aan wil zetten ja of nee, dat is toch een legitieme vraag?

Bij woonbron ligt dit waarschijnlijk anders en mag je wel maandelijks je vaste bedrag betalen voor de blokverwarming, maar niet bepalen wanneer je deze aan of uit wilt hebben. Snapt u het nog?

Bram Stoop.