Donderdagavond 9 juli is 
er wat naars gebeurd.
Het College (GroenLinks, Stip, D66, PvdA en VVD) heeft een gat geslagen in een groot goed dat ‘democratie’ heet.

Deze Gemeenteraadsvergadering was één groot toonbeeld van machtsvertoon en minachting voor de stad, haar inwoners en de oppositiepartijen. De 12 ingevoerde moties van de oppositie werden allemaal weggestemd, de Coalitie duldde geen tegenspraak.

Hoe is dit nu zo gekomen en waarom gedraagt dit College zich zo ‘dictatoriaal’?

Om de werkwijze van dit College te doorgronden, moeten we eerst terug naar de totstandkoming ervan.

GroenLinks, die als grootste partij uit de verkiezingen kwam, mocht het initiatief nemen om een nieuw College te formeren.

GroenLinks senator Marijke Vos rapporteerde; stop alle linkse partijen bij elkaar en voila, zie daar het nieuwe College voor Delft. Dit bleek toch tekort door de bocht en leverde veel weerstand op. Een volledig links College zou niet pluriform, een juiste afspiegeling van de Delftse samenleving zijn.

Een terechte constatering, alsof heel Delft politiek links georiënteerd is.

Op zoek dus naar een excuuspartij die, het door GroenLinks beoogde College, iets pluriformer zou maken. Hiervoor werden Pieter Guldemond van studentenpartij Stip en voormalig GroenLinks raadslid en fractievoorzitter Wim Bot aangesteld.

Het formatieduo vond de VVD Delft als prima excuuspartij, wetende dat ze zonder deze partij nog steeds de meerderheid in het College zouden hebben.

Tot zover het stukje Delftse politieke geschiedenis. Nu zijn we twee jaar verder en hadden we, sinds de start van dit College, nog niet veel van ze gezien. De grote onderwerpen moesten nog komen.

Nou, we hebben het de afgelopen paar weken meegemaakt. Zorgvuldig door het College voorgekookte plannen op het gebied van mobiliteit en parkeren, in combinatie met de paradepaardjes klimaat, CO2 reductie en energietransitie, worden uiterst laat naar de Gemeenteraad gestuurd.

Commissievergaderingen worden volgeladen met onderwerpen, om maar zoveel mogelijk weerstand te onderdrukken en de oppositie niet de kans te geven dit met de stad en haar inwoners te bespreken. Als een van de hoogtepunten wordt de Parkeertransitie op de laatste Gemeenteraadsvergadering geagendeerd met een bijna recordaantal onderwerpen, waarbij het ook nog een videovergadering is vanwege de coronamaatregelen.

In de Commissie Ruimte en Verkeer, waar de Parkeertransitie eerst wordt behandeld, wordt al duidelijk dat het College niet goed heeft geïnformeerd, niet naar de stad, maar zeker ook niet naar de Raads- en Commissieleden.

Dit wordt door de gehele oppositie aangegeven, maar alle pogingen om het College te bewegen om dit zeer bewogen onderwerp, dat een impact op vele Delftenaren heeft, over te hevelen naar september, wordt door de Coalitiepartijen, inclusief de VVD, afgeschoten alsof het afgesproken werk was.

Vervolgens komt de stad in actie, bewoners die plots beseffen dat de uitwerking van de nota Parkeertransitie wel eens een grote invloed kan hebben op hun dagelijks leven. Dat plots begrijp ik wel.
Het College heeft, al dan niet bewust en doordacht, niemand vooraf gesproken en geïnformeerd.

Ook de belangenverenigingen laten zich vervolgens horen.
De algehele oproep is om de Parkeertransitie, in lijn met het mobiliteitsplan, over te hevelen naar september.

Voorafgaande aan de Gemeenteraadsvergadering vindt er zelfs een demonstratie op de Markt plaats, waar zo’n 60 zeer bezorgde en enkele boze bewoners laten merken dat dit College blijkbaar niets op heeft met overleg en burgerparticipatie.

Mijn ervaring is dat dit College wel steeds zegt te willen praten, maar dit vervolgens niet doet. Of hooguit wil praten als, zoals zij dat noemen, eerst de kaders zijn vastgesteld. Dat maakt participatie een ‘doekje voor het bloeden’, de burger ‘met een kluitje in het riet sturen’ en ‘blij maken met een dooie mus’.

Wat veel mensen dan nog niet weten, niet iedereen is tenslotte met de politiek bezig en dat is begrijpelijk, je hebt vaak wel wat anders te doen, is dat als onderdeel van de Parkeertransitie, het College ook nog even het ‘Aanwijzingsbesluit parkeren Delft’ overhevelt van Raadsbevoegdheid naar Collegebevoegdheid.
https://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/xhtmloutput/Historie/Delft/CVDR628208/CVDR628208_1.html 

Het College trekt hier de macht naar zich toe voor wat betreft het waar parkeren, hoe parkeren (betaald of vergunning), mixparkeren en de tarieven.

Hierdoor hoeft het College, die niet gekozen zijn, dan geen verantwoording meer af te leggen aan de Gemeenteraad, die wel zijn gekozen. Je begrijpt wel wat dat voor gevolgen heeft. Om de auto de (binnen)stad uit te jagen, worden de tarieven en soorten parkeren zo gemanipuleerd, dat het veel Delftenaren bijna onmogelijk wordt gemaakt om nog een auto in bezit te hebben. Dat heeft nogal wat impact op veel beroepsgroepen en ondernemers.

Het feit dat er linkse partijen in het College zitten en één partij (VVD) die gedwee meegaat met dit beleid, betekent niet dat er sprake is van ‘sociale aspecten’. En het ‘democratisch proces’ is al helemaal ver te zoeken.

Als je in een met bespreekpunten overladen Gemeenteraadsvergadering ALLE 12 moties van de oppositie wegstemd en ook nog eens macht overheveld, waarmee je de Gemeenteraad buitenspel zet, kun je beter spreken van ‘dictatoriaal gedrag’ in plaats van ‘sociaal beleid’.

Nog een kleine twee jaar, dan zijn er weer verkiezingen. Ik hoop dat de Delftenaren zich dan dit dramatische beleid van dit College nog kunnen herinneren en een andere keuze maken voor een beter, socialer en rechtvaardiger beleid voor de stad en haar inwoners.

Fractie Stadsbelangen Delft

Marcel Koelewijn.