Het was voor Marcel Koelewijn (58) niet de vraag óf hij de politiek in zou gaan, maar wannéér. In 2017 zette hij de stap nadat hij in deze krant las over de campagne ‘Ja, ik wil in de gemeenteraad’. In april 2018 werd hij namens Stadsbelangen Delft lid van de commissie Ruimte en Verkeer. Hij combineert zijn politieke werk met zijn baan als brug- en sluiswachter bij de provincie Zuid-Holland.Zijn plek in Delft?
De Turftonsterbrug, op de hoek van de Molslaan en de Brabantse Turfmarkt. “Omdat ik denk dat het mogelijk is hier een ondergrondse fietsenstalling te bouwen. Waarom? Omdat in Delft tot 2040 maar liefst 15.000 woningen worden gebouwd en dat betekent veel meer bezoekers in het historische centrum. Door ondergrondse stallingen te bouwen, verdwijnen veel fietsen van de straat en dat geeft een fraai gezicht. Er loopt nu een onderzoek. Ik zeg: het kan.”
Lokale partij
Toen hij zich in 2017 aanmeldde voor de cursus was zijn politieke keuze al bekend. Het moest en zou een lokale partij worden voor de geboren (Doelenstraat) en getogen (Oranjestraat) Delvenaar. “Ik wilde de politiek in om iets voor de stad te betekenen. Ik zit hier niet ter meerdere eer en glorie van Marcel Koelewijn, ik ben er voor de bewoners en ondernemers van deze stad, in tegenstelling tot hoogopgeleide politieke carrièreplanners. Ik ben een gewone Delftenaar en die is ondervertegenwoordigd in de raad. Dat kan beter.”
Opfrissen
De politieke interesse was al vroeg gewekt. Hij was eind jaren tachtig radiomaker bij Omroep Delft. “We zonden de raadsvergaderingen live uit op de radio en we hadden een politieke talkshow. Ik was niet direct betrokken bij die programma’s, maar ik hoorde wel alles. Burgemeester, wethouders en raadsleden kwamen regelmatig naar de radiostudio en zo raakte ik met ze in gesprek. Die interesse voor de politiek is nooit meer weggegaan.”
Hoe werkt het dualisme?
Koelewijn volgde in 2017 de cursus ‘Ja, ik wil in de gemeenteraad’. Bedoeld voor Delftenaren die zich willen oriënteren op de lokale politiek en willen ontdekken welke partij bij hen past. Daarnaast zijn er lessen in staatsinrichting. Hoe zit Nederland ook alweer in elkaar? Wat is de rol van de koning? Wat doen Eerste en Tweede Kamer, provincie en gemeente? Hoe werkt het dualisme? “Ik wist het nog wel van de middelbare school, maar het is goed om je kennis op te frissen.
Verder vond ik het debatteren heel interessant. Je krijgt een stelling te horen en die moet je verdedigen. Of je het er nu mee eens bent of niet, je leert je standpunt zo goed mogelijk voor het voetlicht te brengen. En hoe overtuig je een ander of laat jij je overtuigen? Dat mis ik in de raad. Vaak zijn partijstandpunten al besproken in achterkamertjes. Het debat moet juist plaatsvinden in de raadsvergadering. Je weet nu al van tevoren hoe een stemming gaat verlopen. In Delft wordt er te weinig rekening gehouden met de belangen van de minderheid.”
Biertje
Koelewijn noemt een ander belangrijk punt: compromissen sluiten. Kun je dat? Ben je bereid dat te doen of blijf je met je hakken in het zand staan? “Politiek is ook strijd, maar dan wel in de raadsvergadering en niet daarbuiten. Dan moet je – als het weer kan – na afloop in de kroeg een biertje met elkaar kunnen drinken. Als je nadenkt over een politieke functie, moet je dat goed voor ogen houden.”
Cursus Ja ik wil
De cursus werd in 2017 afgesloten met een tafeltjesavond waar de cursisten kennismaakten met politici van verschillende Delftse politieke partijen. “Die avond had ik niet echt nodig, omdat ik mijn keuze voor een lokale partij, Stadsbelangen Delft, al had gemaakt. Vervolgens heb ik diverse gesprekken gehad en mijn ambities uitgesproken. Uiteindelijk belde er iemand van de selectiecommissie op om te zeggen dat ik bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 op nummer vijf stond. Ik vond dat prima. We haalden twee zetels, dus ik kwam niet in de raad, maar ik kon wel commissielid worden. Dat bevalt me tot nu prima.”
Bellen
En hoe voelt hij zich nu na bijna drie jaar commissielid? Een controleur van het gemeentelijk beleid? Iemand die de grote lijnen in de gaten houdt? Of is hij meer – in de letterlijke zin van het woord – een volksvertegenwoordiger? Koelewijn: “Beiden. Ik houd ook van ombudspolitiek. Als je een probleem hebt, er zelf niet meer uitkomt en mij vraagt of ik iets kan betekenen, kun je me altijd bellen. Dat hoort bij de functie. Ambities? Uiteraard. Nu ben ik commissielid, maar ik hoop wel ooit raadslid te worden. Misschien volgend jaar al.”
Bron: Stadskrant Delft van de gemeente Delft in de Tribune op Zondag
Foto: Alyssa van Heyst
Laat een reactie achter