Archieffoto. Wie veel wandelt op niet gebaande paden komt dit soort schrijnende zaken tegen.

Ik kreeg gisteren onderstaande per mail een wanhopige roep om hulp voor een woonruimte van Angelique van Baarle. Door de dood van haar man kwam ze voor de tweede keer op straat. Haar twee kinderen zitten nu in een pleeggezin. Dit is haar Facebookpagina

Het is niet te bevatten dat er geen noodopvang is in de vorm van containerwoningen of woonmodules voor dit soort schrijnende situaties. Mensen die plotsklaps scheiden en niet meer samen kunnen zijn, de huur niet meer kunnen betalen door faillissement of dood. Of gewoon vernietigende bureaucratie (toeslagenaffaire). Mensen die tussen wal en schip zijn beland.

En dan te bedenken dat er 400-500 asielzoekers per week Nederland binnenkomen en voorrang hebben met een urgentie op een huurwoning in Delft. Delft moet van het Rijk komend halfjaar 80 asielzoekers huisvesten. Dat zijn er hier dus 13 per maand.

Deze asielzoekers bestaan voor 99% uit gelukzoekers die uit landen komen die veiliger zijn dan hier, zoals Marokko. Ze hebben geen enkel recht opgebouwd om hier voorrang te krijgen over Nederlanders in de penarie.

De politiek in Delft zorgt zelfs nog voor woningen voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Die ‘illegalen’ worden niet hun huis uitgezet. Durven ze niet. De wereld op zijn kop. Hier moet snel een eind aan worden gemaakt.

Nederlanders met kinderen gaan gewoon voor de rest van de wereld. Die help je eerst. En dat is al moeilijk genoeg met de zeer krappe sociale huurmarkt. Ben benieuwd wat PvdA wethouder Schrederhof hier mee gaat doen.

Groep Stoelinga / Hart voor Delft

————————————————————————————————————————————————————-

Van: angelique van baarle
Datum: 11 januari 2021 om 17:34:28 CET
Aan: jan peter de wit
Onderwerp:Kunt u mij helpen

Hallo ik ben Angelique van Baarle. 28 jaartjes jong . Ik ben nu voor de 2 de keer in me leven dakloos geworden niet omdat ik mijn huur niet betaalde. Ik ben op mijn 14 de me moeder verloren en 2 dagen voor mijn 21 ste mijn vader. Dat betekende voor de woningbouw dat ik uit mijn ouderlijk huis moest gaan.

De 2 de keer dat ik dakloos ben geworden is mijn partner waar ik 2 kindjes van heb overleden dat was oktober 2019. En het huis stond op zijn naam. Ik stond wel ingeschreven. Na een paar maanden dakloos zijn heb ik urgentie aangevraagd  en die is 3 x afgewezen incl het hoger beroep. Nou had ik de woonpas van mijn overleden man nog wel en omdat ik het huis van mijn man heb achtergelaten was ik een doorstromer zo dachten we .

Dus ik schrijf op huizen elke dag 2 . Nou vorige week was ik aan de beurt . Ik was eindelijk eerste maar ik hoorde maar niks. Nou schijnt dus dat ik een starter weer ben geworden en ik geen recht had op het huis . Na heel wat heen en weer bellen ben ik nu starter geworden. En tot mijn schrik ben ik 3 jaar inschrijving kwijt . Dat betekend dat ik nu weer op plaats 399 eindig.

Ik heb geen recht op een doorstroom woning van perspektief of limor want ik mag 2 jaar geen urgentie meer aanvragen. Mijn kindjes zitten al meer dan een jaar in een pleeggezin. Ik zou zo graag een huisje krijgen. Is niet dat ik niet mijn best doe ik heb er alles aan gedaan.

Ik ben clean ik drink niet ik werk vrijwillig op school . Om weer terug in de maatschappij te kunnen komen. Ik zou graag een opleiding doen maar dakloos is dat geen optie. Is er nou niemand die mij kan helpen de gemeente niet mijn begeleiders niet … ? Is er dan niemand die een oplossing weet voor mijn probleem ? … Help me plz